Samen gaan tot de weg verdwijnt in het verleden, en verder
dan toen kijken we niet meer. Het was duidelijk, nu
niet meer. Achteruitkijkspiegels zijn uit den boze
daar een blik in het verleden nergens naar kan kijken.
Dan naar uitzichtloze ruimte en de plaats die daar ontbreekt.
Reizen van het heden weg zal me ooit wel helpen, ook
als nergens anders me nog past. Ook pashokjes zijn jury.
Ik wou er wel vanaf, maar het zal me ooit wel weer gebeuren.
Hoop ik. Of niet. Ook goed.
Zolang we maar kunnen knuffelen.
1 reactie
Comments RSS TrackBack Identifier URI
Dichterbij Dan Ooit 
mooi kansel 🙂
das een goed idee — nooit achteruit kijken
gewoon genieten van het moment
en vooruitkijken
je kan wel leren vn wat je fout deed
maar je weet nooit wat er komen zal
en uit de conclusies die je neemt van
die situaties die je meemaakt,
die kunnen je alleen maar beter
voorbereiden op wat komen zal.
Hvj kansel x B.